Beste lezer,

We begrepen dat het in Nederland mooi weer is (geweest). Dat is natuurlijk fijn om te horen! Hier is het weer vrij stabiel. Op het warmst van de dag tussen de 25 en 30 graden en afgelopen dagen weinig regen. Er is zelfs dusdanig weinig gevallen dat we geen stromend water meer hebben in het gasthuis. De douche die toch al niet erg charmant was geeft geen teken van leven als we aan de knop draaien. Hierdoor zijn we genoodzaakt om op een andere manier te douchen dan we gewend zijn. Deze dagen maken we gebruik van een teiltje met water om onszelf te reinigen. Het kan daarbij ook voorkomen dat de stroom het af laat weten op het moment van wassen waardoor een zaklamp ons moet helpen om het rode stof af te wassen. Een ervaring apart maar het geeft ook wel weer bijzonder tintje aan ons verblijf in Oeganda (en aan ons).

Zoals we u al eerder verteld hebben houden we ons deze en volgende week bezig om een kleine dorpskerk in Ntove te renoveren. Deze kerk, ongeveer 6 km lopen van het guesthouse, is nodig aan renovatie toe. In de golfplaten die het dak bedekken zitten veel gaten en open stukken door roest. In de muren zitten op veel plekken scheuren en de muur aan de kopse kant staat zelfs een beetje bol. Met een groot gedeelte van het sponsorgeld zijn we in staat om prioriteit nummer één aan te pakken, namelijk het dak en het verstevigen van de muren.

Dinsdag was het dan zover. Na een uur lopen kwamen we met laaggespannen verwachtingen aan, gezien onze ervaring met de Afrikaanse gemakzucht en manier van plannen. Deze verwachtingen werden dan ook niet overtroffen, we bleken nog enkele planken te missen die nodig zouden zijn voor de bouw van de kerk. De oplossing was even eenvoudig als lachwekkend: er stond een flinke boom naast de kerk, deze moest dan maar het slachtoffer worden van ons gebrek aan hout. Zo gezegd, zo gedaan; op woensdagmorgen lag keurig een stapeltje planken op de plek waar een dag geleden nog een boom stond.

Het is op zijn plaats om Joseph, lid van de kerk en het hoofd van de renovatie, te complimenteren omdat alle materialen al aanwezig waren. We werden warm welkom geheten. De eerste stap was om het oude golfplaten eraf te halen. Dit was redelijk snel gebeurd. Tijdens het verwijderen bleek dat de koster de laatste tijd het onderhoud een beetje heeft laten lopen. Vleermuizen vlogen ons om de oren, en de psalm “de zwaluw legt haar jongskens neer” was niet langer een zin die alleen in onze verbeelding leeft. De volgende stap was om de steunbalken te verwijderen. Een gedeelte van de steunbalken zagen zwart van het houtrot. Een steiger hebben de werklui echter niet nodig, behendig lopen ze over de donkerbruine evenwichtsbalken die ooit het golfplatendak droegen.

Het verwijderen van de balken nam wel iets meer tijd in beslag. Dit had namelijk vooral te maken met de manier van werken. Op de dag dat de steunbalken verwijderd werden waren er zo’n tien mannen aanwezig. Drie werkmannen aangevuld met gemeenteleden. Tien mannen met tien meningen. Voordat elke balk werd verwijderd werd er dan ook uitgebreid gediscussieerd op welke manier de balk het beste verwijderd kon worden. Iedereen kreeg even de kans om zijn zegje te doen. Voor ons leverde dit wel eens de nodige hilariteit op. Maar uiteindelijk zijn de steunbalken allemaal verdwenen. Gisteren en vandaag zijn de zwakke stenen en de plaatsen waar scheuren in de muren zaten vervangen. Door de vele hulp en de aanwezigheid van 2,3 of 4 professionele vakmensen vordert het werk snel.

De dankbaarheid die we ontvangen van de plaatselijke bevolking is enorm groot. De kerkmensen zijn zelf niet kapitaalkrachtig genoeg om de hoognodige renovatie te bekostigen. We krijgen heerlijk eten voorgeschoteld van de voorganger tijdens de pauze en lunch. Woensdag hebben we zelfs onze eerste kop melk in Oeganda op. Veel mensen die langslopen zwaaien enthousiast of komen naar ons toe om ons te bedanken. Met name de oudere dorpelingen schudden ons de hand: Weebale nyo (hartelijk bedankt). Als we alle bedankjes zouden doorgeven aan de sponsors die we gekregen hadden zouden we aan een paar A4’tjes niet voldoende hebben, dat waren we niet van plan dus bij deze nogmaals bedankt. We moeten zelf initiatief nemen om mee te helpen, de mensen verwachten niet dat de muzungus meehelpen. Wij horen op een bankje onder de boom. We proberen wel zo veel mogelijk mee te helpen.

Als alles volgens planning loopt hopen we volgende week zaterdag klaar te zijn met de verbouwing. Laten we afwachten of dat gaat lukken maar er is in de eerste week een hoop werk verzet. Ook nu willen wij u weer bedanken voor uw blijken van medeleven en het gebed. Laten we bidden dat door dit werk aan deze kerk ook de Kerk mag groeien.

M & LJ