LeendertenMarien.reismee.nl

Hoog bezoek

Het vrijwilligerswerk in Nkokonjeru kan raar lopen. Maar voordat we u vertellen wat er raar kan lopen eerst de andere zaken. Het regenseizoen heeft zijn intrede gedaan. Vanaf afgelopen zondag hebben we ‘s nachts vaak een heftige regenbui. Voordat we gaan slapen is het nog rustig maar midden in de nacht kan het aardig spoken. Harde regen, donderslagen en bliksemschichten zijn dan duidelijk te horen of te zien. Tot nu toe is het overdag vaak droog maar dan schijnt te veranderen in de loop van het regenseizoen. Een minpunt zijn de rode zandwegen, die veranderd zijn in glibberige modderbanen. Echter wordt het natuurschoon er niet minder mooi op; alles is nog groener.

Afgelopen week hebben we weer lesgegeven op de scholen, waaronder deze week ook een uitgebreide sportles. Daarnaast hebben we woensdag een althletics competitie tussen 9 verschillende scholen bijgewoond waaronder een van de scholen waar we lesgeven. We hebben beiden nog nooit zoveel groeten, vragen en glimlachen moeten beantwoorden als op deze dag. Het lesgeven zit er overigens bijna op. De 8e en 9e april zullen alweer de laatste dagen zijn waarop we lesgeven. Ondertussen is er naast het lesgeven een hoop te regelen. Daarover de volgende keer meer.

In de vorige berichten hebben we aandacht besteed aan Kampala, Nkokonjeru en het werk op de basisscholen. Nu is de kans aanwezig dat u wel benieuwd naar het huis waar we verblijven. Welnu, dan willen wij u niet langer in spanning laten en hier u nu wat nader over informeren.

Het guesthouse waar wij verblijven is eigendom van Ignitius. Hij is een gewaardeerd persoon in het dorp omdat hij o.a. de drijvende kracht is achter het plaatsen van pompen voor water in het dorp en omgeving. Op een top van een heuvel is het guesthouse gevestigd. Het verblijf waar wij leven is een langwerpig gebouw. Bij binnenkomst staat u in een kleine ruimte waarin precies een tafel en bijbehorende plastic tuinstoeltjes passen. Als wij in het guesthouse zijn, zijn we hier veel te vinden. Dan is er een gang met aangrenzend een achttal kamers. In de kamers staat een bed en soms wat meubilair als een tafeltje of bureau. De douche is simpel maar gemaksvriendelijk. Een douchekop, kastje en een echte toiletpot. We hebben alleen koud water tot onze beschikking maar na een dag in een tropisch klimaat, is dit wel even lekker al hebben we in eerste instantie nog wel de rilbibbers.

We slapen niet bij elkaar op de kamer, toch wil dit niet zeggen dat het niet gezellig is op de slaapkamer. Elke avond verzamelt zich hier een divers gezelschap. Bestaande uit een insectarium van zo’n 30 tot soms honderden exemplaren. Verder worden we onvermijdelijk vergezeld door twee hagedissen. Deze zijn zo onderdeel geworden van het interieur van de kamer dat wij hen ook maar een naam hebben gegeven: Marien zijn kamergenoot gaat sinds kort door het leven als Fred, Leenderts kamergenoot luistert naar de naam Sam.

We hebben al kort wat verteld over het eten in vorige berichten. In de fotoserie vind u ook wat afbeeldingen wat wij zoal ‘s avonds op ons bord krijgen. Het eten is erg gevarieerd en altijd vers. Bij de foto’s met voedsel hebben we vermeld wat het allemaal precies is. Het eten smaakt allemaal erg goed hier, we eten als koningen!

In de eerste alinea hebben we kort gezegd dat het raar kan lopen. Eigenlijk wilden we deze blog pas volgende week schrijven, we zijn de laatste dagen echter in een circus terecht gekomen dat we jullie niet willen onthouden. Vorige week zaterdag was het landelijke hoofd van de politie in Uganda, mister Edward Kale Kayihura, op bezoek in Nkokonjeru. Hij landde met een helikopter op het voetbalveld: een hele bezienswaardigheid. Op uitnodiging waren wij hier ook bij. Tijdens de lunch raakten we met hem in gesprek. Hij was erg enthousiast en dankbaar dat we drie maanden van onze tijd op deze manier willen besteden. Hij stelde voor om op bezoek te gaan bij de koning van Buganda (het grootste en belangrijkste district in Uganda). Volgende week staat Oeganda namelijk in het teken van internationale betrekkingen. U begrijpt dat we wat perplex stonden. De koning van Buganda staat onder de bevolking nog hoger aangeschreven dan de president. Weigeren kan natuurlijk niet en kwam ook niet in ons op. Vandaag was de kogel door de kerk, het hoge woord: we zullen a.s. woensdag bij de koning van Buganda op bezoek gaan! Deze koning leeft nog volgens oude tradities, daarom zullen wij hierover a.s. dinsdag voorschriften krijgen. Het belooft een merkwaardig tafereel te worden. Bij binnenkomst worden we geacht de voeten van de koning te kussen. Daarnaast zullen we twee jonge biggen en een haan mee moeten nemen als teken van vrede, en ga zo maar door. Waar we wel een beetje tegenop zien is het feit dat iedereen die op het hof van de koning aanwezig is, verplicht is een oorbel aan het rechteroor te dragen. Wanneer wij de koning willen ontmoeten dan zal deze op dinsdag dus gezet moeten worden, we moeten nog even aankijken of we dit wel durven, aangezien het lange tijd zal duren voor het gaatje dicht is. We beseffen dat dit een unieke belevenis is en willen er dan ook maar helemaal in mee doen. We hopen jullie zo snel mogelijk te laten weten hoe het afgelopen is.

Groeten M en LJ

Reacties

Reacties

Thomas

Mooie belevenissen jongens! Mooi dat het zo gewaardeerd wordt daar :)

Jeline

Leuk om jullie verhalen te lezen! Ben benieuwd naar het bezoek bij de koning van Buganda;)! Veel succes nog en geniet van de tijd daar!

Johan Verhoef

Zeker een 1 april grap.. Dat is toch woensdag

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel4Change